Nipaporn: รูปรุ่นพี่ คอมพิเตอร์ศึกษา

วันศุกร์ที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2550

รูปรุ่นพี่ คอมพิเตอร์ศึกษา

นี้คือพี่ธีรวุฒ หรือ พี่บอย

นิสัยเป็นคนใจดี ตรงไปตรงมา

รักเดียวใจเดียว

นี้คือพี่สมภพ หรือ พี่ภพ

นิสัยพี่เขาเป็นคนใจดีใจเย็น (เจ้าชู้มากๆเลยค่ะ)

นี้คือพี่ทัศนี หรือ พี่นี
นิสัย น่ารักใจดีมากๆ

นี้คือพี่เอกสิทธิ์ หรือ พี่ก๊อก
นิสัยเป็นคนใจดีน่ารัก (ชอบรักแต่คนสวยๆ)

นี้คือปาริชาติ หรือ พี่ปลา

นิสัยเป็นคนน่ารัก เรียนเก่ง(ชอบเที่ยวมาก)

นี้คือพี่สมชาย หรือพี่ชาย

นิสัยเป็นคน พูดเร็วมากๆ

นี้คือพี่สายัญ หรือ พี่คิด

นิสัยรักแฟนมาก (ชอบแอบแฟนสูบบหรี่)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

สมัครสมาชิก: ส่งความคิดเห็น (Atom)

ปฏิทินเทศกาลงานประเพณีอีสาน 19 จังหวัด

มกราคม : งานกาชาดและงานรวมเผ่าไทยมุกดาหาร มะขามหวานชายโขง จังหวัดมุกดาหาร

กุมภาพันธ์ : งานกาชาด ดอกฝ้ายบาน มะขามหวานเมืองเลย จังหวัดเลยงานมหกรรมโปงลางแพรวา และงานกาชาด จังหวัดกาฬสินธุ์งานบุญเบิกฟ้าและกาชาด จังหวัดมหาสารคามงานนมัสการองค์พระธาตุพนม จังหวัดนครพนม
มีนาคม : ประเพณีเผ่าไทศรีสะเกษและเทศกาลดอกลำดวน จังหวัดศรีสะเกษงานฉลองวันแห่งชัยชนะท้าวสุรนารี จังหวัดนครราชสีมาประเพณีกินข้าวปุ้นงานบุญผะเหวด จังหวัดร้อยเอ็ด
เมษายน : งานประเพณีขึ้นเขาพนมรุ้ง จังหวัดบุรีรัมย์งานประเพณีสงกรานต์ เทศกาลดอกคูณ-เสียงแคน จังหวัดขอนแก่นงานประเพณีสงกรานต์ เทศกาลอาหารอินโดจีน จังหวัดอุบลราชธานี
พฤษภาคม : งานประเพณีบุญบั้งไฟ จังหวัดยโสธร
มิถุนายน : งานประเพณีการละเล่นผีตาโขน จังหวัดเลยงานประเพณีบุญบั้งไฟ จังหวัดหนองบัวลำภู
กรกฎาคม : งานประเพณีแห่เทียนพรรษา จังหวัดอุบลราชธานี
สิงหาคม :

กันยายน :

ตุลาคม : งานฉลองมรดกโลกบ้านเชียง 5,000 ปี จังหวัดอุดรธานีงานประเพณีออกพรรษาแห่ปราสาทผึ้งและแข่งเรือยาวชิงถ้วยพระราชทาน จังหวัดสกลนครงานประเพณีไหลเรือไฟ จังหวัดนครพนม
พฤศจิกายน : งานประเพณีแข่งขันเรือยาวชิงถ้วยพระราชทาน จังหวัดบุรีรัมย์เทศกาลเที่ยวพิมาย จังหวัดนครราชสีมางานแสดงช้าง จังหวัดสุรินทร์เทศกาลไหมประเพณีผูกเสี่ยว จังหวัดขอนแก่น
ธันวาคม : งานประเพณีฮีตสิบสองและงานกาชาด จังหวัดอำนาจเจริญงานมหกรรมว่าวอีสาน และงานขึ้นปล่องภูเขาไฟ จังหวัดบุรีรัมย์

เคล็ดลับ...ผิวสวย หน้าใส

สูตรผิวสวย
1. โยเกริต์ 1 ถ้วย
2. ผงขมิ้น ผงไพร อย่างละ 1 ช้อนชา
3. ผงนมสำหรับนวด 1 ซอง
นำส่วนผสมทั้งหมด มาผสมเข้าด้วยกันแล้วนวดให้ทั่วทั้งใบหน้าและลำตัว พอกทิ้งไว้ประมาณ 20 นาทีแล้วจึงล้างออกด้วยน้ำเปล่า ทำเพียงสัปดาห์ละครั้ง เท่านี้คุณก็จะมีผิวที่ขาวใส ดูมีน้ำมีนวลขึ้น สำหรับสูตรนี้ก่อนจะทำการนวดหรือพอกให้อาบน้ำก่อนนะคะ เมื่อนวดและพอกทิ้งไว้แล้วให้ล้างน้ำเปล่าเพียงอย่างเดียวไม่ต้องฟอกสบู่ซ้ำอีก

สูตรหน้าขาวใสด้วยธรรมชาติ
1. แป้งดินสอพอง
2. ขมิ้นหรือไพร
3. มะขามเปียกหรือมะนาว
ละลายดินสอพองไม่ต้องแฉะมากให้พอข้น แล้วผสมไพรหรือขมิ้น และมะนาวหรือมะขามเปียก ผสมให้เป็นเนื้อเดียวกัน นำมาพอกหน้าทิ้งไว้ให้แห้งแล้วล้างออกด้วยน้ำเปล่า ใบหน้าของคุณก็จะขาวใสขึ้นค่ะ

การทำกรอบภาพแบบ Halftone

1.เปิดภาพที่ต้องการทำกรอบขึ้นมา ดับเบิ้ลคลิ๊กที่คำบน Layer ของภาพ แล้วก็กด Enter เพื่อปลดล็อค Layer
2.จากนั้นคลิ๊กที่ปุ่ม Edit in Quick Mask Mode แล้วเลือกเครื่องมือ Rectangular Marquee Tool เพื่อเลือกบริเวณที่จะทำกรอบ( Halftone จะใหญ่กว่า Selection ที่เราเลือกนิดหน่อย)ว่า Background

กระต่ายหนุ่มสงสัย ลองเอาขาหน้าเขี่ยดู เจ้าเต่าจึงหดหัวเข้าไปในกระดอง กระต่ายเห็นเช่นนั้นก็สงสัย เดินมองไปรอบๆ ตัวเต่าคิดว่าเป็นตัวอะไรกันแน่ ทำไมมีแต่ตัวหัวไปไหน จะต้องหยอกให้หัวออกมาแล้วสิ

ประเพณีอีสาน

ประเพณีอีสาน
ประเพณีอีสานอีสานประเพณีของชาวอีสานมีความหลากหลายและมีความเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่แตกต่างกันไปในแต่ละท้องถิ่นประเพณีส่วนใหญ่จะเกิดจากความ เชื่อค่านิยมและสิ่งที่มีอิทธิพลต่อการดำรงชีวิตและการประกอบอาชีพของคนในท้องถิ่นและอิทธิพลของศาสนาที่มีต่อคนในท้องถิ่นประเพณีต่างๆถูกจัดขึ้นเพื่อให้เกิดขวัญกำลังใจในการประกอบอาชีพและเพื่อถ่ายทอดแนวความคิดค่านิยมที่มีอยู่ในท้องถิ่นนั้นๆเช่นประเพณีบุญบั้งไฟจังหวัดยโสธรเกิดจากการที่คนในท้องถิ่นนี้ส่วนใหญ่เป็นเกษตรกรเชื่อว่าการจุดบั้งไฟจะทำให้ผญาแถนดลบันดาลให้ฝนตกต้องตามฤดูกาลประเพณีไหลเรือไฟจังหวัดนครพนมเพราะจังหวัดนี้ติดแม่น้ำโขงและใช้ประโยชน์จากแม่น้ำโขงมาตลอดจึงอยากขอบคุณพระแม่คงคาประจำลำน้ำโขงที่ได้ให้ความอุดมสมบูรณ์แก่สังคมริมฝั่งโขงดังนั้นจึงจัดประเพณีไหลเรือไฟขึ้นมางานบุญงานประเพณีต่างๆที่ชาวอีสานในท้องถิ่นต่างๆจัดขึ้นนับว่าเป็นสื่อที่ดีในการถ่ายถอดแนวความ ค่านิยมความเชื่อศาสนาวิถีการดำรงชีวิตและการประกอบอาชีพของผู้คนในท้องถิ่นนั้นๆประเพณีอีสานประเพณีของชาวอีสานมีความหลากหลายและมีความเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่แตกต่างกันไปในแต่ละท้องถิ่นประเพณีส่วนใหญ่จะเกิดจากความเชื่อค่านิยมและสิ่งที่มีอิทธิพลต่อการดำรงชีวิตและการประกอบอาชีพของคนในท้องถิ่นและอิทธิพลของศาสนาที่มีต่อคนในท้องถิ่นประเพณีต่างๆถูกจัดขึ้นเพื่อให้เกิดขวัญกำลังใจในการประกอบอาชีพและเพื่อถ่ายทอดแนวความคิดค่านิยมที่มีอยู่ในท้องถิ่นนั้นๆเช่น ประเพณีบุญบั้งไฟจังหวัดยโสธรเกิดจากการที่คนในท้องถิ่นนี้ส่วนใหญ่เป็นเกษตรกรเชื่อว่าการจุดบั้งไฟจะทำให้ผญาแถนดลบันดาลให้ฝนตกต้องตามฤดูกาลประเพณีไหลเรือไฟจังหวัดนครพนมเพราะจังหวัดนี้ติดแม่น้ำโขงและใช้ประโยชน์จากแม่น้ำโขงมาตลอดจึงอยากขอบคุณพระแม่คงคาประจำลำน้ำโขงที่ได้ให้ความอุดมสมบูรณ์แก่สังคมริมฝั่งโขงดังนั้นจึงจัดประเพณีไหลเรือไฟขึ้นมางานบุญงานประเพณีต่างๆที่ชาวอีสานในท้องถิ่นต่างๆจัดขึ้นนับว่าเป็นสื่อที่ดีในการถ่ายถอดแนวความ ค่านิยม ความเชื่อ ศาสนา วิถีการดำรงชีวิต และการประกอบอาชีพของผู้คนในท้องถิ่นนั้นๆ

ประเพณีของชาวอีสานมีความหลากหลายและมีความเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่แตกต่างกันไปในแต่ละท้องถิ่น ประเพณีส่วนใหญ่จะเกิดจากความเชื่อ ค่านิยม และสิ่งที่มีอิทธิพลต่อการดำรงชีวิตและการประกอบอาชีพของคนในท้องถิ่น และอิทธิพลของศาสนาที่มีต่อคนในท้องถิ่น ประเพณีต่างๆถูกจัดขึ้นเพื่อให้เกิดขวัญกำลังใจในการประกอบอาชีพและเพื่อถ่ายทอดแนวความคิด ค่านิยมที่มีอยู่ในท้องถิ่นนั้นๆ เช่น ประเพณีบุญบั้งไฟ จังหวัดยโสธร เกิดจากการที่คนในท้องถิ่นนี้ส่วนใหญ่เป็นเกษตรกร เชื่อว่าการจุดบั้งไฟจะทำให้ผญาแถนดลบันดาลให้ฝนตกต้องตามฤดูกาล ประเพณีไหลเรือไฟ จังหวัดนครพนม เพราะจังหวัดนี้ติดแม่น้ำโขงและใช้ประโยชน์จากแม่น้ำโขงมาตลอด จึงอยากขอบคุณพระแม่คงคาประจำลำน้ำโขงที่ได้ให้ความอุดมสมบูรณ์แก่สังคมริมฝั่งโขง ดังนั้นจึงจัดประเพณีไหลเรือไฟขึ้นมา งานบุญงานประเพณีต่างๆที่ชาวอีสานในท้องถิ่นต่างๆจัดขึ้นนับว่าเป็นสื่อที่ดีในการถ่ายถอดแนวความ ค่านิยม ความเชื่อ ศาสนา วิถีการดำรงชีวิต และการประกอบอาชีพของผู้คนในท้องถิ่นนั้นๆ

เทศการณ์ที่น่าสนใจ

งานแห่เทียนเข้าพรรษา จังหวัดอุบลราชธานี

งานบุญบั้งไฟ

งานไหลเรือไฟ ลงานประเพณีที่น่าสนใจ

ประเพณีไหลเรือไฟ

ฮีตสิบสองคองสิบสี่ านประเพณีที่น่าสนใจ

ปลาร้าหรือปลาแดกในวัฒนธรรมอีสานเป็นอาหารหลักและเครื่องปรุงรสที่สำคัญที่สุด จนถือเป็นหนึ่งในวิญญาณห้าของความเป็นอีสาน ได้แก่ ข้าวเหนียว ลาบ ส้มตำ หมอลำ และปลาร้า ชีวิตชาวอีสานก่อนปี พ.ศ. 2500 ครอบครัวชาวนาทุกครอบครัวจะทำปลาร้ากินเอง โดยหมักปลาร้าไว้มากบ้าง น้อยบ้าง ขึ้นอยู่กับปริมาณน้ำฝนและความอุดมสมบูรณ์ของปลา ปลาร้าเป็นการถนอมปลาไว้เป็นอาหารนอกฤดูกาล มีข้อมูลเชิงสถิติระบุไว้ว่า
-กำลังการผลิตปลาร้าทั่วประเทศ 20,000-40,000 ตัน/ปี
-ครัวเรือนอีสานผลิตปลาร้าเฉลี่ย 27.09 กิโลกรัม/ปี
-อัตราการบริโภคปลาร้าโดยเฉลี่ยประมาณ 15-40 กรัม/คน/วัน
-ปริมาณการซื้อขายปลาร้าทั่วประเทศคิดเป็นมูลค่าประมาณ 9 ล้านบาทต่อวัน

ฅนอีสานนั้นหาอยู่หากินตามสภาพทางภูมิศาสตร์ของท้องถิ่นที่พวกเขาอาศัยอยู่เช่น กลุ่มที่ตั้งชุมชนตามริมฝั่งแม่น้ำหรือหนองน้ำก็จะทำนาปลูกข้าว หาอาหารจากน้ำเช่น กุ้ง หอย ปลา ปู กบ เขียด ส่วนกลุ่มที่ตั้งถิ่นฐานตามโคกตามป่าย่อมเหมาะแก่การเลี้ยงชีพด้วยอาหารป่า ล่าสัตว์ หาเห็ด หาผึ้ง เป็นต้น ชุมชนอีสานดำเนินชีวิตด้วยการผลิตแบบพึ่งตนเอง แต่ละครอบครัวทำกิจกรรมการผลิตหลายอย่าง เช่น ทำนา ทำสวน เลี้ยงสัตว์ ทอผ้า เครื่องจักสานและหาอาหาร ผลตอบแทนที่ได้จากการผลิต คือ ข้าว อาหาร เสื้อผ้า เครื่องนุ่งห่มและเครื่องใช้ ซึ่งเพียงพอสำหรับทุกคนในครอบครัวไม่จำเป็นต้องพึ่งตลาด การประกอบอาหารจึงใช้วัตถุดิบที่หาได้จากท้องถิ่น ไม่ว่าจะเป็นเห็ด หน่อไม้หรือผักหวานจากป่า กุ้ง ปู ปลา จากแม่น้ำ หรือ เป็ด ไก่ จากการเลี้ยงไว้ใต้ถุนบ้าน ความสมดุลกันระหว่างชาวอีสานที่รักสันโดษกับธรรมชาติถูกถ่ายทอดออกมาเป็นเพลงกล่อมเด็กอีสานหลายบท ที่กล่าวถึงการหาอยู่หากินแบบพึ่งตนเองของชาวอีสาน
เอ่อ เอ้อ พ่อไปไฮ่ได้ไก่มาหาแม่ไปนาได้ปลามา
ต้อนแม่เลี้ยงม้อนได้ผ้าผืนเดียวผ้าผืนเดียวเตะเตี่ยว
อ้อมบ้านไผขี้คร้านบ่ได้นุ่งผ้า
อาหารของชาวอีสานมีหลากรสหลายรูปแบบ ถ้าพูดถึงความอร่อยแล้วละก้อไม่เป็นรองอาหารภาคไหนๆ และดูเหมือนจะมีแพร่หลายในทุกภาคด้วยซิครับ มีเรื่องเล่ากันว่า ในสมัยอดีตนั้นในป่ายางพาราทางภาคใต้นั้นมี กะปอม (กิ้งก่า) มากมายนัก แต่พอหนุ่มสาวชาวอีสานได้เดินทางไปขายแรงงานเพื่อกรีดยางพาราเท่านั้นแหละ กะปอมก็แทบหมดจากป่าเลยทีเดียวเพราะกลายเป็นก้อยกะปอมรสแซ่บไปเสียแล้ว มีอาหารพื้นบ้านหลายชนิดมานำเสนอครับ
เคล็ดลับแห่งความอร่อยของอาหารอีสาน
ปลาแดก : กับความมั่นคงในชีวิตของชาวอีสาน
ปลาร้าหรือปลาแดก : สุดยอดเครื่องปรุงรสของชาวอีสาน
อาหารประเภท ก้อย, ลาบ/ซกเล็ก, แกง, แจ่ว
อาหารประเภท ซุบ, เนียน, ต้ม, ตำ, ป่น
อาหารประเภท ปิ้ง, ย่าง, เผา, ลาบ, ส่า
อาหารประเภท หลาม, หมก, อ่อม, อ๋อ/อู๋
วิธีปรุงอาหารพื้นเมืองของแต่ละท้องถิ่น มีลักษณะแตกต่างกันออกไปและสอดคล้องกับ ธรรมชาติและทรัพยากรอาหาร ที่มีอยู่ในท้องถิ่นนั้น ๆ เป็นปัจจัยสำคัญที่นำไปสู่การเลือกวิธีการปรุง ที่เหมาะสมกับชนิดของวัตถุดิบ และเป็นที่ถูกปากและพึงพอใจแก่ผู้บริโภค สิ่งเหล่านี้มิได้เกิดขึ้น อย่างอิสระหรือโดยบังเอิญ หากแต่เป็นผลจากการกลั่นกรอง ภูมิปัญญาของชาวบ้านที่เกิดขึ้นในธรรมชาติ โดยการเลือกสรรอาหารที่มีประโยชน์สอดคล้องกับวิถีชีวิต และตัดสิ่งที่เกิดโทษออกไป สำหรับชาวจังหวัดอุบลราชธานี ศรีสะเกษ ยโสธร และอำนาจเจริญ มีกรรมวิธีปรุงอาหารที่เรียบง่าย สะดวก รวดเร็วและมีรสชาติแตกต่างกันออกไป ชาวบ้านมีวิธีการปรุงอาหารเพื่อบริโภคในชีวิตประจำวัน โดยอาหารดังกล่าวจัดไว้ใน "พา" (ภาชนะ หรือ ภาชน์) ซึ่งทำด้วยหวาย หรือไม้ไผ่ หรือ วัสดุอื่น ซึ่งมีลักษณะกลมขนาดจะแตกต่างกันแล้วแต่ความเหมาะสมของแต่ละครอบครัว พา จะเป็นภาชนะสำหรับใส่อาหารต่าง ๆ ที่รับประทานกับข้าวเหนียว ชื่ออาหารหรือกับข้าว ของชาว อีสานเรียกด้วยชนิดของวัสดุที่ใช้ทำ หรือประกอบอาหาร (มิได้เรียกชื่อตามลักษณะการทำให้อาหารสุก) จะสังเกตได้ว่า อาหารหลายอย่างของพื้นเมืองนิยมใส่ ข้าวคั่วและข้าวเบือ อาหารที่นิยมใส่ข้าวคั่วได้แก่ ลาบ ก้อย ซุบ ส่า แกงอ่อม (บางครอบครัว) ส่วนข้าวเบือนิยมใส่ในแกงหน่อไม้ และ แกงอ่อม เพื่อให้อาหารมีลักษณะสัมผัสดี มีความข้นของน้ำแกงพอเหมาะ เมื่อปั้นข้าวเหนียวจิ้มจะทำให้ติดข้าวเหนียวได้มาก จะได้รสชาติดียิ่งขึ้น
ข้าวคั่ว คือ การนำข้าวสารเหนียวนำไปคั่วในกระทะหรือหม้อด้วยไฟอ่อนๆ ให้เหลืองมีกลิ่นหอม แล้วนำมาตำให้ละเอียด
ข้าวเบือ คือ การนำข้าวหม่า (ข้าวสารเหนียวแช่น้ำก่อนนึ่ง) มาตำให้ละเอียดนิยมใส่ในแกงอ่อม แกงหน่อไม้ (จะตำข้าวเบือใส่กับใบย่านางก่อนนำไปคั้นเอาน้ำ กรองให้ใสทำเป็นน้ำแกง) เครื่องปรุงที่ขาดไม่ได้และเป็นเครื่องปรุงหลักคือ ปลาร้าหรือปลาแดก ในวัฒนธรรมอีสานถือว่าเป็นหนึ่งในวิญญาณห้าของความเป็นอีสาน ได้แก่ ข้าวเหนียว ลาบ ส้มตำ หมอลำ และปลาร้า เพราะปลาร้าให้ทั้งรสและกลิ่นที่ชวนชิม ให้โปรตีน วิตามิน และเกลือแร่ครบครันทีเดียว (มีรายละเอียดในหัวข้อปลาร้าแล้ว)
สิ่งที่ขาดไม่ได้ในพาข้าวของชาวอีสานที่จะต้องมีทุกมื้อแทบจะขาดมิได้คือ ผักนานาชนิด ผักต่างๆ นั้นส่วนใหญ่เก็บมาจากหัวไร่ปลายนา เป็นพืชที่ขึ้นเองตามธรรมชาติ วิธีการเก็บผักมาบริโภคของชาวอีสานนั้นจะเก็บเฉพาะที่พอบริโภคในแต่ละมื้อ ไม่นิยมเก็บไว้เพื่อบริโภคมื้อต่อไป ดังนั้นหากสังเกตจากครัวชาวบ้านจะพบว่า ไม่มีกับข้าวที่ปรุงสำเร็จค้างไว้ จะมีเพียงแจ่วหรือปลาร้า หรืออาจมีปลาปิ้งเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น ก็ด้วยภูมิปัญญาชาวบ้านในการรักษาทรัพยากรธรรมชาติที่มีคุณค่าอย่างยิ่ง การเก็บผักแต่พอบริโภคเท่ากับเป็นการต่อชีวิตพืชพรรณเหล่านั้นให้มีดำรงอยู่และแพร่กระจายออกไป ดังนั้นความคิดที่ว่า ชาวอีสานอดอยาก ขาดแคลนอาหารนั้น จึงเป็นคำกล่าวที่เกิดจากการเข้าใจผิด แท้ที่จริงแล้วพวกเขามีมาก จนไม่จำเป็นต้องเสียเวลาเก็บมาสะสมไว้ จะบริโภคเมื่อไรก็เดินไปเก็บ แหล่งอาหารของชาวอีสานไม่ได้อยู่ไกลจากบ้านของตนเลย มีอยู่ทุกที่ไม่ว่าริมรั้ว ห้วย หนอง หัวไร่ปลายนา ซึ่งล้วนแต่ได้คุณค่าทางโภชนาการ สดใหม่ เป็นพืชผักสมุนไพรที่ใช้รักษาโรคได้
แหล่งอนุรักษ์ธรรมชาติ (รวมทั้งแหล่งอาหารของชาวบ้านด้วย) คือ ดอนปู่ตา ประจำหมู่บ้าน ที่นี่เป็นที่หวงห้ามมิให้ใครบุกรุกเข้าไปทำลาย แต่เข้าไปเก็บเห็ด หาหน่อไม้ หายอดผักหวานและผักอื่นๆ มารับประทานได้ ดอนปู่ตา จึงเป็นภูมิปัญญาของชาวอีสานอย่างหนึ่งซึ่งเป็นแหล่งอาหารสำคัญรองมาจากแม่น้ำ

เฮือน 3 น้ำ 4 เป็นคำสอนของคนโบราณอีสานได้อบรมสั่งสอนให้ลูกหลานได้ประพฤติปฏิบัติ เพื่อความเป็นอยู่ที่สะอาด สุขภาพอนามัยที่ดี ผู้ใดนำไปประพฤติปฏิบัติครอบครัวก็จะอยู่เย็นเป็นสุข ซึ่งปราชญ์โบราณท่านได้สอนเป็นคำกลอนดังนี้
เฮือน 1 นั้นได้แก่ เฮือนครัว ของในครัวให้เรียบร้อยบายเมี้ยนแจบจม อย่าประสมประเสบ่วงจองไหหม้อ ให้มีทอเก็บถ้วยสวยดีมีตู้ใส่ อย่าสุเก็บไขว่ไว้ดูได้บ่งาม ชามหรือหม้อเกลือไหปลาแดก หม้อแตกและบ่วงซ้อนบายได้ให้หม่อมือ อย่าให้ดำปื้อๆ ถ้วยบ่วงเป็นกะหลืน เวลากลืนอาหารโรคสิไหลลงท้อง ของแนวใช้ในครัวให้เกลี้ยงหมื่น อย่าให้ปลาแดกจื้นแมงวันสิแตกวื้นมาขี้ใส่ครัว อย่าให้หมาไก่กั้วเข้าอยู่เฮือนไฟ ถืกห่าหมาจังไฮสิคาบไหเลียซ้อน อย่าให้หนอนไปคั้วแมงวันเข้าคั่ว รักษาครัวให้เรียบร้อยดูละห้อยสู่ทาง อย่าให้มีกระดูกก้างค้างอยู่ในครัว คนสิหัวขวนนางว่าบ่เคยบายเมี้ยน เฮาต้องเพียรปัดแพ้วเฮือนครัวอย่าให้เก่า เป็นดั่งคำเพิ่นเว้า เบิ่งวัดให้เบิ่งฐานเบิ่งบ้านให้เบิ่งครัว หากว่าครัวสะอาดแล้ว ไผก็ย่องว่าดี
เฮือน 2 นั้นได้แก่ เฮือนนอน ทั้งแพรหมอนเสื่อเตียงเพียงพื้น อย่าให้เฮือนเอาจื้นหมองมัวลั้วขี้ฝุ่น เฮาต้องปุนกวาดแผ้วทั้งพื้นนอกใน ให้เจ้าปัดหาดไว้เกลี้ยงหมื่นงามตา ทั้งแจฝานอกในใสเกลี้ยง เตียงหมอนมุ้งสนานอนฟูกเสื่อ เสื้อและผ้าบายเมี้ยนคล่องมือ ให้เจ้าเฮ็ดคู่มื้อปัดกวาดเฮือนนอน ตอนกลางคืนให้แต่งแปลงหมอนมุ้ง อย่าให้ผัวเฮายุ่งยามแลงแต่งบ่อน นอนตื่นแล้วบายเมี้ยนเช็ดถู โต๊ะตั่งตู้อย่าให้ไขว่เกะกะ อย่าให้ของเฮาซะทั่วเฮือนเบียนด้ง ให้เจ้าจงใจเมี้ยนเฮือนนอนให้สง่า สะอาดหูสะอาดตาหาอันใดกะได้ เวลาหายกะฮู้เวลาดูกะโก้เป็นน่านั่งนอน จ่อและแค่งม้อนอย่าให้กีดขวางเฮือน บุง เบียน เขิง ตาทอ บอเมี้ยน อย่าสิได้เอาสิ่นไปวางเทิงหัวบ่อน ผัวสินอนบ่ได้สิสูนขึ้นหยั่งคืน ของต่ำพื้นอย่าไปพาดเทิงหัว มันสิผิดครองคูบ่แม่นแนวเด้เจ้า ให้เจ้าเอาใจเมี้ยนจัดเฮือนนอนให้เป็นบ่อน จังสินอนฮอดแจ้งสิแฝงซอดเซ้าคันเจ้าแต่งดี
เฮือน 3 นั้นได้แก่ เฮือนกาย ให้มีความละอายอย่าสิป๋านมโต้น คนสิเห็นผางฮ้ายเฮือนกายน้องฮั่ว รักษากายให้กุ้มกายหุ้มห่อแพร เสื้อกะอย่าสิแก้ปะปล่อยไว้หลาย ให้รักษาเฮือนกายอย่าให้เฮือนเฮาฮ้าง ให้เจ้าปุนปองล้างเฮือนกายให้สะส่วย ให้มันสวยอยู่เรื่อยดูได้สู่ยาม ให้เจ้าหมั่นอาบน้ำชำระตนโต หัวของนางให้หมั่นสระสรงน้ำ ให้มันงามเหลือล้ำดำดีอยู่คือเก่า ผมให้งามฮอดเฒ่าหวีเรื่อยอย่าเซา อย่าว่าเป็นผู้เฒ่าขายขาดมีผัว ปะให้หัวแดงหยองกะบ่งามเด้เจ้า ว่าโตมีผัวแล้วบ่สระหัวจักเถื่อ เกิดขี้คร้านนุ่งเสื้อแนวนั้นบ่ดี ครั้นพิถีพิถันไว้รักษากายให้โก้คล่อง ผัวกะมองอยู่เรื่อยเห็นหน้ากะว่างาม เฮือน 3 นี้ นารีควรฮ่ำ ธรรม 3 ข้อนี้ จำไว้อย่าหลง
น้ำ 4 นั้นให้หมั่นเพียรทำ จำคำสอนฮ่ำฮอนเด้อเจ้า
น้ำ 1 นั้นแม่น น้ำอาบสรงศรี อย่าให้มีทางอึดให้หมั่นหามาไว้ เมื่อเวลาเฮาใช้สระสีล้างส่วย อย่าให้มวยขาดแห้ง อย่าให้แอ่งขาดเกลี้ยง เมืองบ้านสิกล่าวขวัญ
น้ำ 2 นั้นแม่น น้ำดื่มเฮากิน ขอให้ยินดีหาใส่เติมเต็มไว้ รักษาไห หรือหม้อ ถัง ออม อุแอ่ง อย่าให้แมงง้องแง้งลงเล่นแอ่งกิน ขัดให้เกลี้ยงอย่าให้เกิดมีไคล ดูให้ใสซอนแลนแอ่งกินดูเกลี้ยง อย่าให้มีกะหลึนเหมี่ยงสนิมไคลใต้ก้นแอ่ง อย่าให้น้ำขอดแห้งแลงเช้าให้เกื่อยขน ก้นแอ่งน้ำอย่าให้เกิดมีตม อย่าให้มีแนวจมอยู่เนาในน้ำ อย่าให้ไผเอาข้าว ของไปหว่านใส่ บาดมันไข่พุขึ้นสิปานน้ำฮากหมา ให้รักษาแอ่งน้ำยามดื่มอย่ามีอึด คึดอยากกินยามใด๋ก็เล่าตักกินได้ มีแขกไปไทยค้าคนมาเซาแหว่ ก็ได้แวใส่ได้เอาน้ำรับรอง
น้ำ 3 นั้นได้แก่ น้ำเต้าปูน ผู้ที่เป็นแม่เฮือนให้เหล่าหามาพร้อม ให้คอยดอมเด้อหล่า หาปูนใส่กระบอก อย่าให้ซอกขาดแห้งหาไว้ใส่ขัน พันพลูพร้อมพันยาไว้ถ้าพี่ พันดีๆ ให้เรียบร้อยคอยต้อนแขกคน
น้ำ 4 นั้นแม่น น้ำกลั่นอมฤต คือน้ำจิตน้ำใจแห่งนางหนูน้อย ให้เจ้าคอยหาน้ำในใจใสแจ่ม เพียงดั่งน้ำเต้าแก้วใสแล้วบ่ขุ่นมัว อย่าให้มีหมองมัว ผัวว่าอย่าโกรธา รักษาน้ำใจดีอย่าให้มีแข็งกระด้าง ขอให้นางคานน้อยใจดีอยู่อ่องต่อง คือดั่งน้ำหมากพร้าวบ่มีเปื้อนแปดตม อย่าให้มีคำขมต่อไผพอน้อย อย่าได้คอยหาข้องอแงฮ้อยแง่ เคียดข่อหล่อแข่แหล่แนวนั้นบ่ดี คันเฮ็ดได้จั่งสี้สิมีแต่ความสุข ผัวกะสุขเมียกะสุขสิค่อยมีเงินล้าน ผัวกะหวานเมียกะอ้อยออยกันเข้าบ่อน เมียกะนอนอยู่ใกล้ผัวได้ผ่างพา ขอให้นางคานหล้าทำตามโบราณเก่า จังสิมีขึ้นได้ความไฮ้บ่แล่นเถิง ถ้าผู้ใดนำไปประพฤติปฏิบัติจักมีชีวิตที่รุ่งเรือง แม้ว่าบางสิ่งจะพ้นสมัยไปแล้วแต่เราก็ยังสามารถประยุกต์นำมาใช้ได้เสมอ อย่าพึ่งไปคิดว่านี่เป็นของโบราณไม่เห็นจะต้องไปตักหาบน้ำหรือเตรียมเต้าปูนกินหมากแต่อย่างใด เราก็ยังสามารถประยุกต์ของใหม่ให้รับกับคำสอนของเก่าได้อยู่มิใช่หรือ?

ประเพณีและความเชื่อของชาวอีสานนั้น นับว่ามีส่วนช่วยทำให้การดำรงชีวิตของสังคม มีความสงบร่มเย็น ความเชื่อเรื่องภูตผี เทพาอารักษ์ ถูกกำหนดขึ้นด้วยจุดประสงค์แฝงเร้นให้เกิดการอนุรักษ์ทรัพยากรในท้องถิ่น สร้างแหล่งอาหาร พืชพันธุ์อันอุดมสมบูรณ์และช่วยรักษาป่าไม้ให้กับชุมชน หลาย ๆ ประเพณีมีขึ้นเพื่อรวมใจของคนในชุมชน สร้างขวัญกำลังใจในการประกอบสัมมาอาชีพ ที่กล่าวมานี้ล้วนแต่เป็นภูมิปัญญาของท้องถิ่นอันทรงคุณค่า เมื่อท่านไปเยือนถิ่นอีสาน นอกจากจะได้ชื่นชมกับขนบธรรมเนียม ประเพณี การแสดงออกทางด้านศิลปวัฒนธรรมแล้ว สิ่งหนึ่งที่ขาดมิได้ เลยคือ อาหารการกิน ที่รสแซบถูกปากคนหลาย ๆ คน หลาย ๆ เชื้อชาติ

คนเราต้องปรบตัว

หากลดบางอย่างให้น้อยลง คุณอาจได้บางสิ่งกลับมามากขึ้นลดความโกรธให้น้อยลง ... ผมได้สติกลับมามากขึ้นลดค่าใช้จ่ายให้น้อยลง ... ผมได้เงินเก็บมากขึ้นลดความคิดที่จะหาคนที่ถูกน้อยลง ... ผมได้คำตอบสำหรับทำเรื่องที่ถูกต้องมากขึ้นลดการพูดให้น้อยลง ... ผมทำหลายอย่างได้มากขึ้นคิดถึงคนที่ผมรักให้น้อยลง ... ผมเข้าใจคนที่ผมรักได้มากขึ้นรักตัวเองให้น้อยลง ... คนอื่นรักผมมากขึ้นพูดให้ร้ายคนอื่นน้อยลง ... มีคนพูดถึงผมในแง่ดีมากขึ้นแสดงความฉลาดให้น้อยลง ... ผมได้ความรู้เพิ่มมากขึ้นออกนอกบ้านให้น้อยลง ... ผมได้ความอบอุ่นในครอบครัวมากขึ้นนอนให้น้อยลง ... ผมทำหลายอย่างได้มากขึ้นคิดเรื่องเครียดให้น้อยลง ... ผมยิ้มได้มากขึ้นลดความอายให้น้อยลง ... ผมได้ความกล้ามากขึ้นดูละครน้อยลง ... ผมอ่านหนังสือได้มากขึ้นผมวิ่งให้ช้าลง ... ผมมองเห็นคนข้างหลังมากขึ้นเชื่อให้น้อยลง ... ผมมองเห็นอะไรได้มากขึ้นลดทิฐิให้น้อยลง ... ผมรู้จักอภัยมากขึ้นกระโดดให้น้อยลง ... ผมเดินได้มั่นคงมากขึ้นกินให้น้อยลง ... ผมอิ่มได้มากขึ้นก้มหน้าให้น้อยลง ... ผมมองเห็นได้ไกลขึ้นพักเหนื่อยให้น้อยลง ... ผมรู้จักความสบายมากขึ้นเห็นแก่ตัวให้น้อยลง ... มีคนรอดชีวิตมากขึ้นแบกของหนักให้น้อยลง ... ชีวิตผมเบามากขึ้นทะเลาะกับเด็กให้น้อยลง ... ผมโตเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นทะเลาะกับผู้ใหญ่ให้น้อยลง ... ผมได้รับการเอ็นดูมากขึ้นเป่าลมออกให้น้อยลง ... ผมสูดลมเข้าได้มากขึ้นแอบฟังให้น้อยลง ... ผมได้ยินอะไรมากขึ้นผมคิดคำถามให้น้อยลง ... ผมเห็นคำตอบมากขึ้น..... แล้วคุณลดอะไรได้บ้างแล้วละ .....ข้อมูลจาก Forward Mail โดยคุณ LoveTree ภาพประกอบทางอินเทอร์เน็ต

ผู้หญิงวันนี้: ความรักต้องการ... พักผ่อน

ความรักต้องการ..พักผ่อนใจเจ็บ
เพราะเอาใจเราไปผูกไว้กับใจคนอื่นเจ็บใจ เพราะให้คนอื่นมาอยู่เหนือสิ่งที่เรารู้สึกและเป็นอยู่จากความคุ้นเคย ผูกพัน สะสมเพาะบ่มด้วยวันเวลา ที่มีมานานแต่เพียงไม่กี่นาที ไม่กี่ชั่วโมง มีบางอย่างพรากสิ่งที่คุ้นเคยจากเราไปคุ้มค่าไหม กับสิ่งที่ต้องเผชิญอยู่หรือจะกลับไปทวงถามความผูกพันที่เคยมี ให้กลับมาเหมือนเดิมแล้วมันจะเหมือนเดิมได้อย่างไร เธอเคยทำให้มันสวยงาม แต่วันนี้เธอก็ลงมือทำลายมันไปแล้วหลงเหลือแต่ความคุ้นเคยที่แปลกหน้าความผูกพันที่ซืดจาง ความเมินเฉยและใบหน้าที่เย็นชาต่างคนอยู่กันอย่างฝืนๆ อยู่อย่างทรมานอึดอัดไหม ...มากมายนักเพราะไม่รู้จะเริ่มยังไงดี และไม่รู้ว่าจะจบลงอย่างไรจะต้องปรับตัวปรับใจอยู่อย่างนี้ไปอีกนานสักเท่าไรสิ่งที่พบที่เจอเจ็บมากเกินทนไหว เหยียบย่ำความรู้สึกกันมากเกินไปถึงเวลาที่ฉันต้องทำเสียทีคือ ขอให้ความรักของฉันได้พักผ่อนบ้างเพราะรัก...รักเธอจนเหนื่อยหัวใจมานานพอแล้ว

อยากรู้จริงๆ ว่า ควรปฏิบัติตามไหมเนี้ยะ

"การดื่มน้ำเมื่อท้องว่างผ่านกระเพาะ
การดื่มน้ำเมื่อท้องว่างผ่านกระเพาะเพื่อรักษาสุขภาพที่ดี ในประเทศญี่ปุ่นทุกวันนี้เป็นที่นิยมการดื่มน้ำทันทีหลังตื่นนอนตอนเช้า(ก่อนแปรงฟัน) เพื่อการรักษาสุขภาพที่ดี มีการทดลองทางวิทยาศาสตร์ พบว่าน้ำสามารถใช้ชะลอความแก่ และสามารถบำบัดรักษาโรคได้ เราสามารถใช้น้ำเพื่อบำบัดรักษาโรคได้หลายโรค มีการพิสูจน์จนยอมรับว่าสามารถบำบัดรักษาโรคเหล่านี้ได้ผล 100% (ค่อยเป็นค่อยไป ต้องใช้ระยะเวลา) ปวดหัว ปวดตามตัว โรคระบบหัวใจ โรคไขข้ออักเสบ โรคหัวใจเต้นเร็วโรคลมบ้าหมู โรคอ้วน โรคหลอดลมอักเสบ โรคหืด วัณโรค อาการเยื่อหุ้มสมองอักเสบ ไขสันหลังอักเสบ โรคไต และยูริก โรคแสลงคลื่นไส้ต่างๆโรคกระเพาะ โรคท้องร่วง โรคริดสีดวง โรคเบาหวาน โรคอาการท้องผูก โรคตา โรคภายในสตรี มะเร็ง และรอบเดือนไม่ปกติ โรคคอ หู จมูก วิธีการรักษาปฏิบัติดังนี้
1. ตื่นนอนตอนเช้า ก่อนแปรงฟัน ให้ดื่มน้ำ 4 แก้ว (640 ซีซี)
2. หลังจากนั้นสามารถแปรงฟันและล้างหน้าได้ แต่ต้องไม่ดื่ม หรือรับประทานอะไรจนกว่า 45 นาทีผ่านไป จึงจะรับประทานได้ตามปกติ
3. หลังรับประทานอาหารเช้า กลางวัน เย็น ไปแล้ว 15 นาที ต้องไม่ควรดื่มน้ำหรือรับประทานเลย จนกว่า 2 ชั่วโมงผ่านไป
4. ผู้ป่วย หรือ คนชรา ที่ไม่สามารถดื่มน้ำ 4 แก้ว ก็ขอให้ค่อยๆ ดื่ม ค่อยเป็นค่อยไปเรื่อยๆ จนได้ครบ 4 แก้ว
ข้อปฏิบัติ 4 ข้อดังกล่าวจะทำให้ท่านบำบัดรักษาโรคที่เป็นอยู่ค่อยๆ เบาและหายขาดได้ในที่สุด วิธีนี้ไม่มีผลข้างเคียงใดๆ ทั้งสิ้นจะทำให้คุณภาพชีวิตดีขึ้นจากสถิติข้อมูลโรคที่บำบัดรักษาทำให้หายได้ภายในเวลาดังนี้
1. โรคความดันโลหิตสูง 30 วัน
2. โรคกระเพาะ 10 วัน
3. โรคเบาหวาน 30 วัน
4. โรคท้องผูก 10 วัน
5. โรคมะเร็ง 180 วัน
6. โรควัณโรค 90 วัน

20 วิธีรักษาสุขภาพใจ เมื่อชีวิตล่ม

1. ยอมรับความรู้สึกของตัวเอง อย่าพยายามผลักอารมณ์หรือความรู้สึกออกไป ขั้นแรกของการรักษาสภาพจิตใจก็คือการที่คุณแยกแยะอารมณ์และความรู้สึกของตัวเองได้ ไม่ว่าจะเป็นความเศร้า ความโกรธ ความรู้สึกผิด หรือความรู้สึกอื่นๆ จงยอมรับเมื่อมันเกิดขึ้น
2. กำหนดเวลาสงบ ทำหน้าที่ในแต่ละวันของคุณให้เสร็จ และกำหนดเวลา 15 นาทีในแต่ละวันให้เป็นเวลาสงบ ควรจะเป็นเวลาเดียวกันทุกวันหากทำได้ ระหว่างวันควรให้เวลาตนเองได้อยู่เงียบๆเช่นไปเดินเล่นคนเดียว หรือเขียนบันทึก
3. แสดงความรู้สึกของคุณออกมา ให้สังเกตุและศึกษาอารมณ์ของตัวเอง แล้วถ่ายทอดออกมา ไม่ว่าจะเป็นการเขียนบันทึก บทกลอน จดหมาย หรือการวาดภาพ
4. สร้างความสัมพันธ์กับผู้อื่น ใช้เวลาอยู่กับครอบครัว เพื่อนฝูง หรือเข้ากลุ่มกับผู้ที่มีประสบการณ์เดียวกันเพื่อแชร์ความรู้สึกของคุณ เปิดกว้างต่อความรักและความห่วงใยที่มีอยู่รอบตัวคุณ อย่าคิดว่าคุณอยู่ตัวคนเดียว
5. สร้างเครื่องเตือนความทรงจำ หากคุณสูญเสียคนที่เป็นที่รักไป ให้ทำสิ่งเล็กๆน้อยที่ช่วยให้คุณระลึกถึงผู้ที่จากไป เช่น คุณอาจจะจัดทำสมุดบันทึกภาพหรือวิดีโอเกี่ยวกับผู้ซึ่งจากไป แล้วแจกจ่ายให้เพื่อนหรือญาติๆ
6. สร้างสิ่งอุทิศกับสิ่งที่คุณเสียไป ซึ่งอาจจะเป็นบ้านหรือตึกที่ทำงาน โดยการทำอัลบั้มภาพรวมเรื่องราวที่มีความหมายพิเศษ
7. หาวัตถุแทนค่าทางใจ อาจเป็นสิ่งของที่มีความหมายพิเศษและทำให้คุณรู้สึกว่าได้อยู่ใกล้กับสิ่งที่คุณสูญเสีย ซึ่งจะเป็นสิ่งที่คุณจะทนุถนอมไว้ในใจตลอดไป
8. ถ่ายทอดความรัก หนึ่งในการให้เกียรติชีวิตที่สูญเสียไปก็คือ การถ่ายทอดและเผือแผ่ความรักไปยังผู้อื่น ไม่ว่าจะเป็นการยิ้ม ให้กำลัง หรือเป็นที่ปรึกษาใหัผู้อื่นเพื่อสร้างความรู้สึกทางบวกให้ตนเอง
9. ทำกุศลกรรมในชื่อของคนรักของคุณที่จากไป คุณอาจจะก่อตั้งมูลนิธิหรือกองทุนเพื่อสิ่งที่ผู้ที่จากไปนั้นรัก หรือให้ความสำคัญ
10. แสดงความมีน้ำใจในที่ทำงาน หากคุณสูญเสียเพื่อนร่วมงาน คุณอาจจะทำโดยไม่ต้องออกชื่อก็ได้11. บอกเล่าเรื่องราวของคุณ เพื่อว่าผู้อื่นที่ประสบเหตการณ์เดียวกันจะได้ไม่รู้สึกเดียวดาย
12. กอดและปลอบโยนผู้ซึ่งกำลังเศร้าโศกจากการสูญเสีย
13. ช่วยเหลือ เช่นการรับเอาสัตว์จรจัดมาเลี้ยง
14. สนุกสนานกับสิ่งเล็กๆน้อยๆ เช่นการแสดงดนตรี หรือเกมกีฬา
15. พูดคำขอบคุณให้มากขึ้นที่โต๊ะอาหาร
16. กอดลูกๆ ของคุณ ไม่ว่าพวกแกจะโตแค่ไหนแล้วก็ตาม
17. มีความอดทนกับทุกๆคนที่คุณพบให้มากขึ้น
18. แสดงความรักให้บ่อยขึ้น
19. กำหนดมุมมอง ว่าอะไรคือสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต
20. ใช้ชีวิตให้เต็มที่ทุกวันอย่างมีค่าและมีความหมาย

มันเป็นเรื่องง่ายและ 'สะดวก' ที่จะปล่อยให้ตัวเองจมดิ่งลงไปในความเศร้าโศกเมื่อชีวิตคุณผ่านประสบการณ์อันเลวร้าย การทำใจและมีชีวิตต่อไปนั้นเป็นเรื่องยากและต้องใช้ความพยายามอย่างสูง ทว่าเมื่อคุณสามารถก้าวผ่านพ้นช่วงเวลาอันมืดครึ้มไปได้สำเร็จ คุณจะพบว่าชีวิตนั้นยังมีสิ่งน่ารื่นรมย์ที่จะช่วยให้คุณก้าวต่อไปได้อย่างมีความสุข

ขอฝากบทกลอนนี้ให้ลูกๆหลายๆคนค่ะ

หากพรุ่งนี้ไม่มีแม่
แม่ผู้ให้ทุกสิ่งทุกอย่างแก่ลูก แม่ผู้ยอมอด เพื่อให้ลูกอิ่ม แม่ผู้ที่ยอมทุกข์เพื่อให้ลูกสุข แม่ผู้ที่ยอมลำบากเพื่อให้ลูกสบาย แม่ผู้ที่ยอมตายเพื่อให้ลูกมีชีวิตอยู่ แม่ผู้ที่รักเป็นห่วงเป็นใยและเฝ้าถามลูกอยู่เสมอ เหนื่อยไหมลูก? หิวไหมลูก? ลูกอยากทานอะไร? ลูกอยากได้อะไรบอกแม่มา ... เดี๋ยวแม่จัดให้? แล้วลูกละ เคยถามแม่บ้างหรือเปล่า?

ลูกบางคน ยามแม่มีชีวิตอยู่ ไม่เคยเลยที่จะรักษาน้ำใจท่าน ไม่เคยเลยที่จะเลี้ยงดูใจท่าน ทำให้ท่านสบายอกสบายใจ ท่านได้เรามาเป็นลูกรู้ไหมท่านดีใจมากขนาดไหน? ลูกวัวลูกควายซึ่งเป็นสัตว์เดรัจฉาน มีคุณธรรมน้อย เมื่อโตขึ้นเลิกกินนมแม่ วิ่งเล่นไปมาเอาลำตัวถูไถคลอเคลียแม่มันเล่น แล้วก็เดินจากไป เราอาจสรุปว่า ลูกวัวตัวนั้นไม่ดี ไม่มีความกตัญญู สู้ลูกคนไม่ได้ แต่ร้อยทั้งร้อยของเจ้าสัตว์เดรัจฉานตัวนี้เมื่อมันโตขึ้นและทิ้งแม่ไป มันจะไม่เถียงแม่ ไม่ตวาดแม่ ไม่ตีแม่ ไม่กระทืบเท้าใส่แม่ และที่สำคัญมันจะไม่ขยี้หัวใจแม่ของมัน

แต่ลูกคนบางคนกลับมีแต่คอยสร้างความทุกข์ใจให้แก่ท่าน มีแม่หลายคนที่ระทมขมขื่นเสียใจเพราะลูก ต้องแอบร้องให้ประจำ ถึงแม้แม่จะได้รับความทุกข์ทรมานจากลูกเพียงใด แม่ก็ยังรัก แม้บางครั้งมีใครบอกว่า ลูกของแม่ชั่ว ลูกของแม่เลว แม่ก็จะไม่เชื่อ ลูกของฉันไม่เป็นอย่างนั้น ลูกของฉันเป็นคนดี ดีชั่วก็ลูก ผิดถูกก็เลือด จะเฉือนจะเชือดได้อย่างไรกัน

บางคนเอาแต่สนุก เชื่อเพื่อนมากกว่าเชื่อแม่ รักแฟนมากกว่ารักแม่ เคารพเมียมากกว่าเคารพแม่ เลี้ยงเพื่อนฝูงมากกว่าเลี้ยงแม่ โทรหาแฟนมากกว่าโทรหาแม่ คุยกับแฟนทั้งวันทั้งคืน แต่คุยกับแม่แป๊บเดียวตอนขอตังค์ แม่หลายคนช่างโชคร้ายนักเลี้ยงลูกมาตั้งหลายคน แต่ลูกเหล่านั้นไม่สารถที่จะเลี้ยงพ่อแม่ได้เลย ปล่อยให้แม่ไปอยู่ตามบ้านพักคนชรา สถานสงเคราะห์ผู้สูงอายุ ทิ้งไว้ตามวัดบ้าง ปล่อยแม่ไว้กับหมากับแมว ไม่เคยดูแลไม่เคยสนใจ ขนมซักชิ้นหนึ่ง น้ำสักแก้วหนึ่ง เงินสักบาทไม่เคยเลย ที่จะให้แม่ มีแต่จะเอา ทรัพย์สิน มรดก เงินประกัน บางคนถึงขนาดแช่งให้แม่ตายเร็วๆ เพื่อตัวเองจะได้มรดก ...

เคล็ดลับในการเรียนเราอยู่ตรงไหน

เคล็ดลับการทำความเข้าใจ และจดจำบทเรียน เคล็ดลับการทำความเข้าใจและจดจำบทเรียนนี้ เป็นเทคนิคง่ายๆ นักเรียนนักศึกษาสามารถนำไปปฏิบัติได้ทุกคน ขอแต่เพียงเข้าใจเคล็ดลับวิธีการเท่านั้นเอง หัวใจสำคัญของการทำความเข้าใจและจดจำบทเรียน คือ การหมั่นฝึกฝนตามขั้นตอนให้เกิดความเคยชินจนติดกลายเป็นนิสัยการอ่านเพื่อทำความเข้าใจนี้จะแตกต่างจากการอ่านเพียงเพื่อท่องจำ
1.เวลาอ่านบทเรียนหรือตำรา ให้อ่านอย่างตั้งใจ แต่ทว่าเราจะไม่อ่านไปเรื่อยๆ คือเราจะหยุดอ่านเมื่อจบย่อหน้าหรือหยุดเมื่ออ่านไปได้พอสมควรแล้ว
2.จากนั้นให้ปิดหนังสือ!แล้วลองอธิบายสิ่งที่ตนเองได้อ่านมาให้ตัวเองฟังคือ เราสามารถอธิบายให้ตัวเองฟังด้วยภาษาสำนวนของเราเอง ฟังแล้วเข้าใจหรือเปล่า หากเราสามารถอธิบายให้ตัวเองฟังรู้เรื่อง แสดงว่าเราเข้าใจแล้ว ให้อ่านต่อไปได้
3. หากตอนใดเราอ่านแล้ว แต่ไม่สามารถอธิบายให้ตัวเองรู้เรื่อง แสดงว่ายังไม่เข้าใจ ให้กลับไปอ่านทบทวนใหม่อีกครั้ง
4. หากเราพยายามอ่านหลายรอบแล้ว แต่ยังไม่เข้าใจจริงๆให้จดโน้ตไว้เพื่อนำไปถามอาจารย์ จากนั้นให้อ่านต่อไป
5. ข้อมูลบางอย่างในตำราจำเป็นที่จะต้องท่องจำ เช่น ตัวเลข สถิติ ชื่อสถานที่ บุคคล หรือ สูตรต่างๆ ฯลฯ ก็ควรท่องจำไว้ด้วย เพื่อทำให้เกิดความเข้าใจ ที่ชัดเจนยิ่งขึ้น
6. การเรียนด้วยวิธีท่องจำ โดยปราศจากความเข้าใจ เรียนไปก็ลืมไป สูญเสียเวลาเปล่าประโยชน์ เสียเงินทอง
7. การเรียนที่เน้นแต่ความเข้าใจ โดยไม่ยอมท่องจำ ก็จะทำให้เราเข้าใจเรื่องต่างๆไม่ชัดเจน คลุมเครือ
8. ดังนั้นควรมีเทคนิคง่ายๆ สั้นๆ ดังต่อไปนี้ก.ให้อ่านหนังสือ สลับกับ การอธิบายให้ตัวเองฟังข.ให้ท่องจำเฉพาะข้อมูลที่จำเป็นต้องจำจริงๆ เช่น ตัวเลข ชื่อเฉพาะต่างๆอ่านหนังสือด้วยวิธีการนี้จะทำให้เราเข้าใจบทเรียนได้ทั้งเล่ม ไม่ลืมเลยhttp://hilight.kapook.com/view/14407

ประวิติบ้านเกิด

ประวัติอุดรธานี
เมืองอุดรธานี ถือกำเนิดขึ้นมาเมื่อปี พ.ศ. 2436 ซึ่งระยะแรก ก็มีเพียงทหาร ของพลตรีพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงประจักษ์ เท่านั้น ต่อมามีผู้คนอพยพเข้ามาสร้างบ้านเรือน อยู่รอบๆค่ายทหาร จนกระทั่งปี พ.ศ. 2441 ค่ายทหารบ้านหมากแข้ง ได้เกิดเป็นชุมชนใหญ่ มีคนเข้ามาอย่างหนาแน่น พลตรีพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงประจักษ์ศิลปาคม จึงให้ทหารตัดถนนเชื่อมต่อกัน กับถนนหลายสาย จนมีความเจริญรุ่งเรือง
ต้นไม้ประจำจังหวัดอุดรธานี : คือต้นทองกวาวหรือต้นจาน เป็นไม้ยืนต้นผลัดใบสูง 8 - 15 เมตร ดอกใหญ่รูปถั่ว สีแสด จะออกดอกในช่วงเดือน มกราคม - มีนาคม

การรู้จักลองผิด-ลองถูกไม่ใช่เรื่องที่เสียหลายเลย

คิดผิด....คิดถูกเราต้องพยายามพิจารณาให้รู้ว่าคิดอย่างไรเรียกว่า "คิดผิด" คิดอย่างไรเรียกว่า "คิดถูก"ถ้ามีเรา มีเขา มีสิ่งนี้ สิ่งนั้น เรียกว่าคิดผิดคิดแล้วจิตไม่สงบก็เรียกว่า คิดผิดคิดไปตามกิเลสตัณหา เรียกว่า คิดผิดปกติจิตก็คิดไปเรื่อยๆเมื่อระงับการปรุงแต่งของจิตไม่ได้ ก็ทุกข์คิดผิด คือ จิตที่คิดมาก มี "เขา" มี "เรา"เป็นความคิดต่อเนื่องกันไปเรื่อยๆคิดตามอำเภอใจตามกิเลสตัณหา เช่นนี้ เรียกว่า คิดผิดถ้าเรา ตั้งเจตนา คิดที่จะทวนกระแสคือ ระงับตัณหา เรียกว่า คิดถูกแม้จะทุกข์อยู่ก็ตาม ทุกข์มากก็ตาม ก็อย่าสนับสนุนเพื่อจะระงับทุกข์ ระวังอุปาทาน ความยึดมั่นถือมั่นมีหิริ โอตตัปปะ ละอาย กลัวไม่คิดไปตามกิเลสตัณหา ทวนกระแสต่อสู้อยู่อย่างนี้ระงับตัณหา อุปาทาน ระงับความยินร้ายอันนี้เราก็หมั่นสังเกตให้เราปฏิบัติตรงนี้ ปฏิบัติให้ถูกจิตก็สงบ ไม่ค่อยคิดอะไร ทำใจสงบอย่างเดียวเห็นอะไร ได้ยินอะไร ที่ไม่ถูกใจ จิตก็ไม่ปรุงเราสามารถทำใจสงบได้ เพราะไม่ต้องคิดอะไรอดทน ขัดเกลาความรู้สึก เรียบง่ายhttp://variety.teenee.com/foodforbrain/2500.html

ความอดทนที่ทุกคนควรมี

ขอเพียงอดทน และสู้ชีวิตมีทุกข์และสุข ปะปนกัน เปรียบเช่นเวลาแห่งฤดูกาลบางคราวชีวิตมีแต่ความหม่นหมอง หมดหวัง ท้อแท้ ไร้ซึ่งกำลังใจดั่งเช่นฤดูหนาวอันเหน็บหนาว หรือฤดูใบไม้ร่วงที่แสนซึมเซาขอเพียงอดทนไว้ เพราะอีกไม่นาน ฤดูหนาวอันยาวนานก็จะผ่านพ้นไปฤดูร้อนอันสดใสจะเข้ามาแทนที่อีกทั้งยอดอ่อนของต้นไม้ใบหญ้า ก็จะผลิใบแตกยอดอ่อนจากฤดูใบไม้ร่วงก็จะกลายเป็นฤดูใบไม้ผลิที่งอกงามเบิกบานชีวิตก็เช่นกัน อดทนและเข้มแข็งเพื่อรอวันนั้น รอวันเวลาที่งดงามดั่งเช่นฤดูร้อนแทนที่ฤดูหนาว ฤดูใบไม้ผลิแทนที่ฤดูใบไม้ร่วง" "เวลาห้องสกปรก เราก็ทำความสะอาด ไม่นานเราก็จะได้ห้องใหม่ที่น่าอยู่แต่แปลก...เวลาเราเป็นทุกข์ ไม่สบายใจ เคียดแค้นขมขื่น เรามักจะเก็บมันไว้http://planet.kapook.com/dhammaja/blog/view/57902

นิทาน3

The little mouse bit The net with his
sharp teeth until there was a big hole.
จากนั้นหนูก็ใช้ฟันอันแหลมคมของมันกัดแทะ
ตาข่ายจนขาดเป็นรู้โต
The lion was saved and he thanked
The mouse for his good heart.
สิงโตจึงหลุดออกมาได้และมันไม่ลืมที่จะกล่าวขอบคุณ
เจ้าหนูตัวน้องอย่างซึ้งน้ำใจ

การเขียนโปรแกรม Power Point

Desktop คือ พื้นโต๊ะเรียนหรือโต๊ะทำงาน ไว้วางวัตถุต่างๆ เช่น Icon ต่างๆIcon คือ สัญลักษณ์ (ที่สามารถเปลี่ยนได้)แต่ symbol เป็นสัญลักษณ์ (ที่ไม่สามารถเปลี่ยนได้)Shortcut คือ ทางลัดการเข้าสู่เมนู Microsoft office และเมนูย่อยต่างๆ มีหลายวิธี ดังนี้
วิธีที่ 1
1. คลิกซ้ายที่ Start
2. Programs
3. Microsoft officea
4. โปรแกรมย่อยต่างๆ
วิธีที่ 2
1. คลิกขวาที่ Start
2. Explore
3. Program files (อยู่ใน C :)
4. Microsoft office5. OFFICE 116. โปรแกรมย่อยต่างๆ
วิธีที่ 3
1. My Computer
2. เลือก C:
3. Program files
4. Program files (อยู่ใน C :)
5. Microsoft office
6. OFFICE 11
7. โปรแกรมย่อยต่างๆ
วิธีที่ 4
1. Start
2. Programs
3. Microsoft PowerPoint
4. คลิกขวา
5. Send to
6. Desktop
วิธีที่ 5
1. Start
2. Programs
3. Microsoft shortcut (จะมีถ้าลงโปรแกรมสมบูรณ์)
- การลบกล่องข้อความ ทำได้ โดย Ctrl A+ Delet
- การเพิ่มจำนวนสไลด์ใน Microsoft PowerPoint ทำได้ดังนี้ Ctrl C, V
- การลบสไลด์ ตัวอย่างเช่น 11-60 มีวิธีดังนี้ ลากแถบสีดำตั้งแต่ 11-60 แล้วกด Delete
- การเลือกบางสไลด์ คลิกซ้ายเลือกสไลด์ที่ต้องการลบ แล้วกด Ctrl คลิกซ้ายเลือก แล้วกด Delete

อุปกรณ์การสอนประเภทต่างๆ

1.ประเภทภาพประกอบการสอน(Picture Instructional Materials)
- ภาพที่ไม่ต้องฉาย (Unprojected Pictures)
- ภาพเขียน (Drawing)
-ภาพแขวนผนัง (Wall Pictures)
- ภาพตัด (Cut-out Pictures)
- สมุดภาพ (Pictorial Books, Scrapt Books)
- ภาพถ่าย (Photographs)
- ภาพที่ต้องฉาย (Project Pictures)
- สไลด์ (Slides)
- ฟิล์มสตริป (Filmstrips)
- ภาพทึบ (Opaque Projected Pictures)
- ภาพโปร่งแสง (Transparencies)
- ภาพยนตร์ 16 มม., 8 มม., (Motion Pictures)
- ภาพยนตร์ (Video Tape)
2.ประเภทวัสดุอุปกรณ์ลายเส้น (Graphic Instructional Materials)
- แผนภูมิ (Charts)
- กราฟ (Graphs)
- แผนภาพ (Diagrams)
- โปสเตอร์ (Posters)
- การ์ตูน (Cartoons, Comic strips)
- รูปสเก็ช (Sketches)
- แผนที่ (Maps)
- ลูกโลก (Globe)
3.ประเภทกระดานและแผ่นป้ายแสดง (Instructional Boards and Displays)
- กระดานดำหรือกระดานชอล์ก (Blackboard,Chalk Board)
- กระดานผ้าสำลี (Flannel Boards)
- กระดานนิเทศ (Bulletin Boards)
- กระดานแม่เหล็ก (Magnetic Boards)
- กระดานไฟฟ้า (Electric Boards)
4.ประเภทวัสดุสามมิติ (Three-Dimensional Materials) มีดังนี้
- หุ่นจำลอง (Models)
- ของตัวอย่าง (Specimens)
- ของจริง (Objects)
- ของล้อแบบ (Mock-Ups)
- นิทรรศการ (Exhibits)
- ไดออรามา (Diorama)
- กระบะทราย (Sand Tables)
5.ประเภทโสตวัสดุ (Auditory Instructional Materials)
- แผ่นเสียง (Disc Recorded Materials)
- เทปบันทึกเสียง (Tape Recorded Materials)
- รายการวิทยุ (Radio Program)
6.ประเภทกิจกรรมและการละเล่น (Instructional Activities and Plays)
- การทัศนาจรศึกษา (Field Trip)
- การสาธิต (Demonstrations)
- การทดลอง (Experiments)
- การแสดงแบบละคร (Drama)
- การแสดงบทบาท (Role Playing)
- การแสดงหุ่น (Pupetry)
- ประเภทเครื่องมือโสตทัศนูปกรณ์ (Audio-Visual Equipments)
- เครื่องฉายภาพยนตร์ 16 มม. , 8 มม.
- เครื่องฉายสไลด์และฟิล์มสตริป (Slide and Filmstrip Projector)
- เครื่องฉายภาพทึบแสง (Opaque Projectors)
- เครื่องฉายภาพข้ามศีรษะ (Overhead Projector)
- เครื่องฉายกระจกภาพ (3 1/4 "x 4" หรือ Lantern Slide Projector)
- เครื่องฉายภาพจุลทัศน์ (Micro-Projector)
- เครื่องเล่นจานเสียง (Record Plays)
- เครื่องเทปบันทึกภาพ (Video Recorder)
- เครื่องรับโทรทัศน์ (Television Receiver)
- จอฉายภาพ (Screen)
- เครื่องรับวิทยุ(Radio Receive)
- เครื่องขยายเสียง(Amplifier)
- อุปกรณ์เทคโนโลยีแบบใหม่ต่างๆ (Modern Instructional Technology Devices) เช่น โทรทัศนศึกษา ห้องปฏิบัติการภาษา
- โปรแกรมเรียน (Programmed Learning) และอื่นๆ

สอน

นิทานผู้ใหญ่เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ป่วยการที่จะไปขอความช่วยเหลือจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ป่วยการที่จะคอยโชควาสนามันไม่มาจะทำอย่างไร ตกลง "อัตตาหิ อัตตะโนนาโถ" นั่นแหละเป็นวิเศษที่สุด